Barcelona (Freddy Mercury)

Het wiel en het werk zit erop, we kunnen weer rijden. Of de scooterrijders er iets mee te maken hebben gehad, zullen we nooit weten. Doet er niet meer toe.
We hebben onbewust de afslag naar de haven genomen. We slaan na de haven rechtsaf naar het centrum. Het is inmiddels spitsuur en de eenrichting vijfbaanswegen zitten lekker vol. We gaan linksaf een straat in omdat ik in zuidelijke richting wil rijden naar de Montjuic. De straat is net breed genoeg om langs de bestelwagens te rijden die hier rechts staan. Ze hebben allemaal hun spiegels ingeklapt. Aan het eind moet ik rechtsaf en rijd daardoor op de Rambla zus en zo, later verandert hij in Rambla weet ik veel. Nou rijden… we doen over 500 meter zeker wel 20 minuten. Er is wel veel te zien, en het scheelt dat Yvonne niet bij elke etalage stil kan staan. Foto’s maakt ze vanuit de auto, dus daar hoef ik ook niet op te wachten. Terug naar de brede wegen met de vele rotondes en nog meer stoplichten.
Na een tijdje zitten we in buurt van Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. Het lijkt me leuk daar een selfie te maken in mijn Feyenoord shirt. Parkeren is echter onmogelijk daar, want er worden ook voorbereidingen getroffen voor een concert. We durven de auto ook niet op een terrein achter te laten, dus door maar weer.
We zetten de navigatrice op olympisch zwembad en rijden naar de berg, waar het olympisch dorp is.
Er staan al een paar campers van het type aftands, dus zetten wij zonder bezwaar onze moderne fraai vormgegeven en zeer goed geoutilleerde Mercedes Benz voor de deur van het zwembad.
We staan op dezelfde plek als in 1993 met Dino de brandweerwagen. We hebben uitzicht op Barcelona. Alleen de enorme bronzen kat is er niet meer. Was zeker in bruikleen. Ook van de australisch stellen, die er toen waren, ontbreekt elk spoor.
We durven de auto niet meer alleen te laten, want tussen de vele joggers hier lopen ook boeven te loeren op je spullen.
Ik ga dus alleen het stadion in en kijk rond bij de sporthal waar het Nederlands volleyball team in 1992 goud haalde, met Ron Zwerver en Avital Selinger onder anderen. Er is een bronzen voetenafdruk van de Koreaan die de Marathon won. Zo te zien maat 39. Ook de baan waar de 800 meter werd gewonnen door Ellen van Lange, wordt door mij niet over geslagen.
Er wordt veel gesport op de plek waar wij staan. Er wordt tot savonds laat getennist, rugby gespeeld, paardgereden en vooral gefitnessd in de open lucht. Bodybuilders doen hun oefeningen aan de overkant aan de klimtoestellen. Wielrenners komen de berg opgesjouwd, joggers lopen voortdurend langs de auto en het verbaast me, dat Vita die in het gras naast de auto ligt, het allemaal goed vind. Het zal haar een worst wezen.
Ik ben door mijn biertjes heen en loop met Vita naar het barretje aan de overkant. Ik vraag of ze Estrella hebben, vind ik lekker. Uno? vraagt de jongen. No trrrres zeg ik met de stem van Speedy Conzales. Hij lachen. Vraagt hij of ik tapjes of blikjes wil. Ik kijk hem alleen maar aan, met een blik van wat dacht je zelf. Hij pakt 3 ijskoude blikjes uit de ijskast, doet ze voor mij in een zak en ik reken 6 euro af. Mijn dag kan niet meer stuk.
Pas heel laat gaan de sporters naar huis en daarmee verdwijnen de personenauto’s tussen de campers. Bussen rijden tot 11 uur de berg op, daarna is het stil en kunnen we heerlijk slapen.
De volgende morgen, zijn we al vroeg op en verlaten de stad. Het eerste stuk naar Sitges is een mooie kustweg, daarna wordt het een saaie 4 baansweg waar je 100 mag, dat dan weer wel. Sitges, Taragona, sla het maar over, nergens veilige parkeerplekken te vinden. In Cambrills vinden we een woonerf. De straten en zebra’s liggen er. Gas, water en lichtvoorziening zijn er, alleen de huizen nog niet. Daar is het lekker rustig om te lunchen.
Als we de Delta van de Ebro bezoeken vinden we grote gelijkenis met de Rohne delta, de Camarque. Ook hier watervelden, flamingo’s, ibissen en allerlei andere steltlopers. Ook hier loopt er een weggetje van 33 km naar de kust. Hier kan je overal met de camper bij het strand komen, en we blijven uiteindelijk in Riomar aan het strand.