Kip klap

Vita heeft het al geroken en trekt ons door de smalle straten van Vera in Andalusie. Het is behoorlijk druk en warm. Het is markt en veel straatjes hier hebben aan de schaduwkant de kraampjes staan, terwijl de bezoekers van de markt in de zon lopen. De gebruikelijke rommel wordt hier verkocht: sportschoenen, nephorloges, groenten, broekjurken (ik noem alleen even op wat Yvonnes aandacht heeft). Op een hoek staat de kraam waar Vita en mijn aandacht naar uit gaan. De kippenkraam. Tientallen mahoniehoutgekleurde kadavers van kippen, draaien langs een hete wand. Ernaast een grote frituur waar de aardappelschijven liggen te bakken. Onze lunch.

We bestellen een pollo en patatas en de aardige verkoper knipt de kip in vier stukken en doet ze met jus in een aluminium bakje, plaatst er een kartonnen deksel op en velst de rand om, zodat er een warmblijvend geheel ontstaat. Hetzelfde doet hij met de aardappels en ik reken 12 euro af met Yvonnes portemonnee. Dit wordt smullen.
De auto heb ik geparkeerd in een blauwe zone, dat betekent hier dat je een kaartje moet kopen bij de parkeermeter. Voor 1 euro mag ik er 2 uur staan.

Als we door de straten van Vera rijden zie ik in een zijstraat een parkje met bankjes en palmbomen. Lunchtijd. We installeren ons op een bankje in de schaduw en beginnen aan de kipdelen. Vita wacht ongeduldig op wat zij toegestoken krijgt, maar gedraagt zich uitstekend. De kip is heerlijk en zo gaar dat hij zo van het bot valt. Aan de aardappels zijn we niet meer toegekomen. Die bakken we vanavond wel lekker op.

We staan in een doodlopende straat en hebben even overlegd wat te doen nu we hier niet verder kunnen. We kunnen alleen achteruit. Met een klap kom ik tot stilstand, de voetganger die ons net op de stoep passeerde draait zich om met zijn handen in het haar. Wij kijken elkaar verbaasd aan. Als ik schrik van de klap stap ik uit. De man beseft dat het niet zo slim was om achter mij te gaan staan, zodat ik hem niet kon zien in mijn spiegels, in een doodlopende straat. Het fietsenrek op de trekhaak heeft een knik gemaakt in zijn kentekenplaat en een scheur in het stuk plastic waar een mistlamp gemonteerd kan worden. Ik kijk hem aan. Ehh…nada nada, zegt hij. Ik heb geen schade zie ik. Gelukkig maar, de verzekeringsapp voor schademelding hoeft niet gebruikt te worden. Had waarschijnlijk toch niet gewerkt.