Dag van onderhoud

We kunnen Gibraltar vanaf de parkeerplaats waar we wakker worden, niet meer zien. Niet door de afstand van 200m maar door de mist.

Na 5 weken op zes vierkante meter wonen, gaan er wat dingen stuk.
De bedrand is los, de ruitensproeier spuit van de auto af, maar waar ik doodziek van ben, is dat het vinyl loskomt van het plafond. Daar heb ik 12 spuitbussen 3M autointerrieurlijm voor gebruikt van € 15 per stuk, omdat het voor altijd moest zitten. Door de warmte is het na een jaar toch los gaan laten. Bah, ik ben benieuwd wat 3M daarover gaat zeggen als ik ze er op aanspreek.

Op naar de Bricor. We hebben gezien dat deze zich bij afslag 113 van de N340 bevind, op enorme reclameborden langs de weg. Dat blijkt te kloppen, naast een hele grote Mediamarkt. We zetten de auto op het enige schaduwplekje van het grote parkeerterrein en ik ga de benodigde spullen halen in de gigantische bouwmarkt. Met latjes en dubbelzijdig tapijttape zet ik het plafondvinyl weer vast en repareer de andere dingen daarna. Yvonne vermaakt zich in de Aziatische supermarkt en Vita ligt lekker in de schaduw van de boom te relaxen.

Om twee uur gaan we weer een strand opzoeken, we eten wat, we drinken wat. Vinden het ontbindende lijk van een anderhalve meter lange vis, doordat Vita ergens aan het vreten was.

In Tarifa lopen we naar het zuidelijkste punt van Europa. Er staat een hek van de Guarde Civil wat best een teleurstelling is. De vuurtoren verderop hadden we wel willen beklimmen. Vanaf het strand is Marrokko te zien.

Morgen gaan we naar Afrika.